- тарлыме
- тарлымеГ.: тӓрлӹмӹ1. прич. от тарлаш2. прил. наёмный; работающий, производимый по найму
Тарлыме пашазе наёмный рабочий;
тарлыме кӱтӱчӧ наёмный пастух.
Тарлыме паша пашазе-влакын шке коклаштышт улшо конкуренциеш негызлалтеш. [/i]К. Маркс, Ф.Энгельс.[/i] Наёмный труд основывается на конкуренции между рабочими.
3. прил. наёмный, нанимаемый, нанятой; взятый в наёмТарлыме ула нанятая подвода;
тарлыме экипаж наёмный экипаж.
4. прил. перен. продажный; наёмный, нанятый (для неблаговидных целей)(Салика:) Урядник! Тудыжат, тарлыме пий, мемнамак орола ала-мо? [/i]С. Николаев.[/i] (Салика:) Урядник! И он, наёмный пёс, наверно, нас же сторожит?
5. в знач. сущ. наём; нанимание кого-л. на работуМе, рвезе-влак, кӱтӱчӧ тарлымым вучен шуктыдеак, шке ушкална ден шорыкнам кӱташ пижна. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Мы, ребята, не дождавшись найма пастуха, сами начали пасти своих коров и овец.
6. в знач. сущ. нанятый человек, наёмный работникТарлыме-влакын вийыштат пытен. [/i]В. Соловьёв.[/i] У наёмных работников (букв. у нанятых) и силы-то кончились.
Марийско-русский словарь . 2015.